Inleiding – Otto Kroesen
Elk jaar valt Pasen op een andere datum. Zo is het altijd weer een verrassing, onvoorspelbaar. Je kunt wel zien dat het oude ten einde loopt maar je kunt niet voorspellen wanneer het nieuwe komt. Dat brengt goed onze verhouding tot de tijd tot uitdrukking. De berekenbare tijd hebben we in de hand. Ongelooflijke verrassingen kun je niet aan zien komen.
Ook in het Dienblad handhaaft iedereen deze levenwet. Je probeert iets maar wat er uitkomt, daar heb je niet de controle over. Er vindt een zoeken plaats in initiatieven rond kerkdiensten. Ook zijn er verschillende leden van de gemeenschap die delen wat hen bezighoudt in het huidige tijdsgewricht. Daar zit onrust in, en als het ware zouden de knoppen al moeten uitbreken. Maar omdat we dat niet kunnen bewerken zit ieder op zijn en haar wijze de grond te bemesten en de plantjes water te geven.
De redactie is blij met zoveel verschillende bijdragen. Er is geritsel in de struiken. Wie weet wat er ontkiemt.
1. Een diaconaal project – Hans Breugem
Op 16 maart zijn mensen nodig voor het volgende diaconale initiatief. Hans Breugem vertelt er meer over. Lees verder
2. Taizé-viering – Mechteld van Doorninck
Op 10 maart is de volgende Taizé viering. Mechteld van Doorninck brengt die onder de aandacht. Lees verder
3. Pasen: A case for the existence of God? (een pleidooi voor het bestaan van God) – Renske Oldenboom
Van de film leidt Renske Oldenboom ons naar de werkelijkheid. De werkelijkheid bestaat in dit verband uit de bijeenkomsten van de goede week. Lees verder
4. Feest van de Geest – Ineke van Beelen
Een aantal kerken in Delft geeft met Pinksteren aandacht aan kunstzinnige inspiratie en de producten daarvan. Ook in de Kerk aan het Noordeinde zal dat zo zijn met David Schiethart en Wilma Keizer. Lees verder
5. Gemeente zondag 24 maart – Werk aan de winkel – het bestuur
Na een periode van zelfreflectie en opperen van ideeën zal het bestuur aan de Kerk aan het Noordeinde zoiets als een plan de campagne voorleggen. Lees verder
6. Motiv on Campus – Renske Oldenboom
De rubriek Motiv on Campus houdt ons op de hoogte van de werkzaamheden van MoTiv aan de TU Delft. Telkens vertelt een van de werkers in het veld iets over vorm, inhoud en doel van deze Motiv-presentie aan de TU Delft. Deze keer Renske Oldenboom over de studentenvereniging Virgiel. Lees verder
7. Lef of laf – Ria Breugem
Wanneer moet je lef tonen ook in je eigen stad? Wat doe je als je een team van de Geuzenbond bezig ziet met plakken? Ria Breugem stelt ons de vraag. Lees verder
8. Democratie vraagt om religie – René van Harten
Nu vijanddenken toeneemt ontdekt een socioloog, Helmut Rosa, de betekenis van de religie en van de ruimte van de kerk. In die ruimte is er een binnenruimte van wederzijds respect. René van Harten introduceert hem. Lees verder
9. Maheer-Sjalal Chasj-Baz – Gé de Joode
Met een ziel die gedrenkt is in de Schrift kijkt Gé de Joode met ons naar onze omgang met de planeet. Lees verder
10. Doorkijkje – de Morgenster – Otto Kroesen
Pasen staat niet vast maar het opgaan van de morgenster in Egypte stond wel vast. Elk jaar met de ster Sirius vlak boven de horizon ging de Nijl stijgen. Otto Kroesen vertelt wat Petrus daarmee doet. Lees verder
11. Herinneringen Studentenpastoraat – Maria Salomons en Bas van Oudheusden
Hier een korte terugblik op vroeger tijden van het studentenpastoraat! Maria Salomons en Bas van Oudheusden brengen wat fotomateriaal naar voren uit de begintijd van het oecumenische studentenpastoraat, nog uit de tijd van Rens Kopmels. Lees verder
1. Een diaconaal project
Hans Breugem
Op 16 maart kunnen wij de bewoners van Stichting Gemiva aan de Tuindersvaart 48 Delft, een prettige middag bezorgen. Het betreft een groepje volwassenen met niet-aangeboren hersenletsel die daar verblijven. Wij gaan daar spelletjes doen of, afhankelijk van het weer, mee wandelen.
De ervaring van vorige projecten is dat wij elkaar onderling dan ook beter leren kennen: dat is een leuk “bijeffect”.
Het gaat om zaterdagmiddag 16 maart van 14.30 tot ongeveer 17 uur.
Opgeven bij Hans Breugem email joh.breugem47@gmail.com
2. Taizé-viering
Mechteld van Doorninck
De tweede Taizé-viering van dit kerkelijk jaar staat op zondag 10 maart om 11:30 uur op het programma. Omdat deze zondag midden in de Lijdenstijd valt, zullen thema en liedkeuze hier ook op aangepast worden. Het is erg prettig dat we voor deze viering wederom kunnen rekenen op het projectkoor van gemeenteleden en de muzikale begeleiding van Pieter Graaff op de piano.
Vieringen volgens de traditie van Taizé zijn altijd heel bijzonder, omdat ze gekenmerkt worden door een meditatief karakter. Er is ook geen overweging, maar bijvoorbeeld een gedachte, een gedicht of een korte tekst en stilte. De muziek nodigt door de vele herhalingen ook uit tot reflectie.
Taizé wil een open gemeenschap zijn, met een oecumenisch karakter, net zoals wij dat hier in onze gemeenschap graag willen zijn. Daarom is iedereen van harte welkom, ook mensen die wellicht niet zo vaak in de kerk te vinden zijn.
Zondag 10 maart 2024
11:15 uur
Kerk aan het Noordeinde, Noordeinde 4
Voorganger: Mechteld van Doorninck
Muziek: projectkoor olv. Jeroen Bosman, begeleiding door Pieter Graaff
3. Pasen: A case for the existence of God? (een pleidooi voor het bestaan van God)
Renske Oldenboom
Nu we zo zijn opgeschud door de gebeurtenissen in de wereld en in Nederland, waar bestaan bedreigd is, mensen tegen elkaar opgezet worden, vluchtelingen geweerd worden, is het belangrijk om de boodschap van het evangelie vast te houden en te verstaan op een manier die nu relevant is en ons werkelijk hoop en uitzicht geeft.
Is dat mogelijk? Kunnen we dat? Is het niet teveel gevraagd?
In het toneelstuk A Case For The Existence of God zie je twee mannen die het in hun leven niet echt getroffen hebben. Ze zijn ook totaal verschillend. De een, kind van drugsverslaafden, heeft een dochter die hij graag wil opvoeden, maar hij trekt aan het kortste eind. Het is een vrolijke leuke vent, die gewoon niet genoeg heeft meegekregen om zijn leven op orde te brengen en te houden.
De ander, hoogopgeleid, zwart, homo, houdt van Bach en wil dolgraag een kind. Hij heeft ook een kind, een pleegkind. Het wordt hem afgenomen omdat de familie voor haar wil zorgen.
Het zit ze niet mee. Maar wat ze vinden, is elkaar. En dat is het troostrijke: de vriendschap. Daarop houden ze het vol.
We waren weer met een mooi clubje naar Rotterdam en hebben genoten van de gezamenlijke maaltijd en het toneelstuk. Het is toch fantastisch om met ‘kerkvrienden’ Pasen op deze manier op te starten en je te laten inspireren. Ook daar is vriendschap.
Praktisch:
Je bent uitgenodigd om Pasen mee te vieren op vier dagen:
• Donderdag 28 maart: 18.00 uur, maaltijd op de Voorstraat (kok gezocht!!)
• Vrijdag 29 maart: 21.30 uur, Goede Vrijdagviering met grote rol voor muziek in de Lutherse kerk
• Zaterdag 30 maart: 21.30 uur, korte, verstilde paaswake in de Lutherse kerk
• Zondag 31 maart: 11.30 uur, paasmorgen.
• Opgeven voor donderdag kan bij info@motiv.tudelft.nl (of bij mij)
• De voorbereidingsavond is op dinsdag 12 maart om 20.00 uur op de Voorstraat. Al enkele mensen hebben zich opgegeven, maar er is nog ruimte.
4. Feest van de Geest – 9 – 20 mei 2024
Ineke van Beelen
In februari hingen drie schilderijen in de kerk. Twee kleine paneeltjes en een groot paneel achter de tafel. Op de foto één van de kleine paneeltjes.
Het was een voorproefje van het ‘Feest van de Geest’, dat in mei plaatsvindt.
Feest van de Geest is een landelijk gebeuren waarin Beeldende Kunst, Pinksteren en de Architectuur van Kerkgebouwen elkaar ontmoeten.
Van Hemelvaart tot en met Pinksteren zijn de deelnemende kerken open voor publiek. Kunstenaars exposeren dan nieuw werk, geïnspireerd op het Pinksterfeest en op de architectuur van de kerkgebouwen. Dat kunnen allerlei soorten kunst zijn: schilderijen, beelden, ruimtelijke installaties, allerlei materialen, licht, etc.
Feest van de Geest heeft elk jaar een thema. Dit jaar is het thema Troost.
Dit jaar doet Delft voor het eerst mee, met twaalf kerken. Op initiatief van onze gemeenschap is de Lutherse Kerk ook deelnemer. Heel fijn dat de nieuwe eigenaar wil meewerken aan dit avontuur! Ook de andere zondagse gebruikers, de Lutherse Gemeente en Vrijzinnig Delft, zijn enthousiast over het Feest van de Geest.
De voorganger op Pinksteren laat de kunst ‘mee spreken’ in de Pinksterdienst. Heel belangrijk is daarom een goed contact tussen de voorganger en de kunstenaar die voor zijn of haar geloofsgemeenschap en kerk een kunstwerk gaat maken.
David Schiethart gaat voor op Pinksteren en hij is heel enthousiast over Feest van de Geest.
Onze ‘artist in residence’ is Wilma Keizer. Zij is beeldend kunstenaar in Delft en docent aan de VAK – meer over Wilma in het volgende Dienblad.
Hier tot slot nog wat feitelijke informatie:
De expositie is 6 dagen in mei 2024, steeds 13.00 – 17.00 uur:
• do 9 (Hemelvaart)
• za 11
• zo 12 (zondag na Hemelvaart, kun je natuurlijk ook nog iets aardigs doen)
• za 18
• zo 19 (1e Pinksterdag, Pinksterdienst)
• ma 20 (2e Pinksterdag)
De kerk is dan open, tenzij er een uitvaart is.
Deelnemende kerken
1. Lutherse Kerk – Noordeinde 4
2. Oud-Katholieke Kerk – Bagijnhof 21
3. Nieuwe Kerk Voorportaal – Markt 80
4. Maria van Jessekerk – Burgwal 20
5. Immanuelkerk Delft – Schoemakerstraat 1
6. Adelbertkerk – Minervaweg 7
7. Marcuskerk – Menno Ter Braaklaan 2
8. het Boek – Sandinoweg 151
9. Vierhovenkerk – Obrechtstraat 50
10. Franciscus en Clarakerk – Raamstraat 78
11. Hofkerk – Cort van der Lindenstraat 1
12. Apostolisch Genootschap – Van Adrichemstraat 277
“Voor mij draait alles om verbinding” – Wilma Keizer.
5. Gemeentezondag 24 maart 2024: werk aan de winkel
Het Bestuur
Afgelopen half jaar hebben we op vier gemeentezondagen nagedacht over de toekomst van onze kerkgemeenschap en het werk op de campus. Dat heeft veel opgeleverd. We hebben geformuleerd wie we als kerk en campus willen zijn. Dat profiel geeft houvast om keuzes te maken. We blijken verder zeer gehecht aan de zondagse kerkdiensten, terwijl er ook ruimte is om andere vormen van vieringen uit te proberen. De bijzondere band tussen de gemeenschap en het campuswerk blijft uitgangspunt. Er ligt een grote uitdaging op financieel gebied, zowel om de gemeenschap levend te houden, als om geld te vinden om ook na 2026 studentenpastores te kunnen aantrekken.
Het Bestuur heeft op basis van deze gesprekken tijdens de gemeentezondagen op een rij gezet wat ons de komende tijd te doen staat. Het behouden van wat ons dierbaar is en het vernieuwen en veranderen van wat ons nodig lijkt gaat niet vanzelf. Er is werk aan de winkel.
Op zondag 24 maart a.s. wil het bestuur graag met je delen welke stappen het nodig acht om kerk en campus toekomstbestendig te maken. We nodigen je van harte uit om hier bij aanwezig te zijn en we hopen dat je mee wilt werken om dit plan de campagne uit te voeren.
Zondag 24 maart, na de kerkdienst. Voor een lunch wordt gezorgd.
6. Motiv on Campus
De rubriek Motiv on Campus houdt ons op de hoogte van de werkzaamheden van MoTiv aan de TU Delft. Telkens vertelt een van de werkers in het veld iets over vorm, inhoud en doel van deze Motiv-presentie aan de TU Delft.
Op bezoek bij Virgiel
Renske Oldenboom
We hadden een uitnodiging gekregen voor de Dies van St. Vergilius. Virgiel, in de volksmond.
Ze bestaan 126 jaar en houden een receptie. Die zou, volgens de uitnodiging om 16.55 beginnen.
Wij waren er- met een fles wijn- om 17.10 en toen we binnenkwamen wist niemand waar die receptie zou zijn. Het bestuur van de vereniging was er ook nog niet.
Maar: we werden allerhartelijkst ontvangen!
Bestuursleden, opgetrommeld, kwamen een gezellig praatje met ons maken en wij vertelden wie we zijn. De helft wist het, de andere helft niet.
Nu hebben we een lange geschiedenis met Virgiel. Vroeger hadden ze natuurlijk hun eigen pater of geestelijk verzorger. Die behoorden ook tot ons team. Velen kennen nog de naam van Harry Peels, maar in mijn tijd (ik werk hier op 1 september 28 jaar) was er nog een tijdje een geestelijk verzorger aangesteld, Els. Het bestuur is natuurlijk elk jaar nieuw, en de historie heeft logischerwijs niet erg hun aandacht.
Het is een bijzonder jaar, Virgiel heeft voor het eerst een vrouwelijke voorzitter. Dat mag ook wel aan de lange historie van Virgiel worden toegevoegd.
Ik herinner me nog gesprekken, waarin we bespraken hoe vrouwen in de vereniging geïntegreerd moesten worden. Een eigen, afgescheiden plek op de borrelvloer? Een eigen club, waar vrouwendingen (wat dat dan ook zijn) besproken konden worden? Die problemen zijn gelukkig over, en er is ruimte voor een vrouwelijke voorzitter. (Ik denk dan: het mag ook wel eens;))
De laatste jaren is er bij de verenigingen veel aandacht voor welzijn en veiligheid, in onze trainingen is dat ook regelmatig aan de orde. Er is ook door het bestuur een Roadmap gemaakt, voor mensen die behoefte hebben aan informatie over waar je terecht kunt met geestelijke en andere problemen.
Een heel goed initiatief. Alleen: MoTiv staat er bij Virgiel niet op.
Dat moet anders, vinden wij. Dus we hebben een missie, op de borrelvloer bij Virgiel.
Daarom hebben we het bestuur uitgenodigd voor thee met taart. Dat heeft een lange traditie, maar daarover een andere keer!
7. Lef of laf
Ria Breugem
De dag begon onschuldig. Geen vaste afspraken, even een boodschapje in de stad. Ik spotte in het centrum drie heren met posters, een emmertje en een kwast. De eerste poster zat erop, de tweede kwam eraan…
Opvallend geel waren ze en mijn blik bleef kleven aan het woord REMIGRATIE.
Mijn argwaan was gewekt en ik stapte en paar meter verder van mijn fiets om het geheel beter te kunnen aanschouwen. Ik zag een stormlamp en een verwijzing naar de Geuzenbond. Ik googelde op die naam en jawel: een club van vitale mannen die streefden naar herstel van de Nederlanden en het behoud van de Nederlandse normen en waarden. Landgeuzen zijn het die – in navolging van de beruchte watergeuzen – wel weer eens orde op zaken zullen stellen, te beginnen bij het zuiveren van het ras. Waar hebben we dat eerder gehoord?
Ik schoot in een kramp van woede en verdriet. Zocht naar het nummer van de politie, maar had ik niet. Ik fietste als een waanzinnige naar huis en belde aldaar alsnog de politie. IS HET PLAKKEN VAN DIT SOORT POSTERS TOEGESTAAN? In mijn eigen stad nog wel!
De dame aan de telefoon wist het niet, vroeg naar de locatie en zou de kwestie doorgeven aan het korps Delft. Die zouden mij terugbellen…
Dat deden ze. Ze hadden de posters gevonden en ja zij vonden het ook een trieste zaak, maar nee ze konden er niets aan doen, want op de posters stonden op zichzelf geen opruiende dingen. Ze gingen nog wel op zoek naar de kwastende heren, maar konden ze niet meer traceren, vertelden ze in een tweede telefoongesprek. Want ja zij waren zelf ook niet raszuiver, maar moesten zich natuurlijk neutraal opstellen. Bovendien hingen ze op een daartoe bevoegde plek. En nee zij mochten de posters er ook niet afrukken.
Gelukkig bleek twee dagen later dat anderen dat wel hadden gedaan. In plaats daarvan hing er nu een handgeschreven briefje: “Echte kaaskoppen tegen racisme en fascisme”. Gelukkig!
Ik hoefde mijn meegenomen dikke zwarte viltstift niet te gebruiken.
Nu ik dit schrijf, met Goede Vrijdag in aantocht wordt het mij opnieuw bang te moede. Kruisig hem, kruisig hem, riep het volk. En ik de brave burger zei niks.
De haan heeft inmiddels al lang drie keer gekraaid. Het voelt laf, omdat ik mijn mond hield. Had graag meer lef getoond. Het verschil is maar één letter.
PS Wat zouden jullie hebben gedaan? Reageren: breugem-keijzer@planet.nl
8. Democratie vraagt om religie
René van Harten
Onlangs las ik het essay “Democratie vraagt om religie” van de Duitse socioloog Hartmut Rosa. Hij betoogt dat de kerk een zeer belangrijke rol te spelen heeft in deze maatschappij. Een maatschappij die wanhopig op zoek is naar een alternatieve manier om zich te verhouden tot de wereld, om in de wereld te zijn (een begrip dat mij zeer aanspreekt en dat door Gert Biesta, onderwijspedagoog, wordt gebruikt als belangrijk opvoedingsbegrip om kinderen te helpen om de verbinding met de wereld aan te gaan en op die manier in de wereld te komen). Rosa zet uiteen dat deze maatschappij een groot gebrek heeeft aan een luisterend hart, niet in het minst in politieke termen. Daar ligt een belangrijke opdracht in opvoeding en onderwijs.
De ratrace van moetisme naar voortdurende groei en concurrentie maakt dat deze logica van de maatschappelijke inrichting systematisch tot een agressieve houding tegenover de wereld leidt. (Het overlopen van onze to-do-lijst; het altijd beschikbaar zijn op internet; het uitputten van de aarde). Ook in de politiek zien we die toenemende agressiviteit. De persoon die een andere mening heeft, mogelijk even doordacht als jouw eigen mening, van andere dingen houdt en iets anders gelooft is eenvoudigweg een obstakel. “De politiek andersdenkende wordt niet langer gewoon gezien als een gesprekspartner met wie men in discussie gaat (liever nog in dialoog), maar als een misselijkmakende vijand die het zwijgen moet worden opgelegd”. Democratie werkt niet in de agressiemodus. “Het parool van koning Salomo, ‘Geef mij een luisterend hart’, krijgt zo ook een politieke dimensie. “Dat is heel moeilijk in de huidige samenleving. Mensen denken van elkaar dat ze idioten zijn.”
Rosa spreekt over het belang van wederzijdse transformatie: “Ik heb jou iets te zeggen en jij hebt mij iets te zeggen”. Hij duidt het vermogen je te laten aanspreken met het begrip ‘resonantie’.
Hannah Arendt spreekt in dit verband over nataliteit: het stelt ons in staat om opnieuw te beginnen, om iets nieuws voort te brengen. We zijn de kunst van het samen leren denken (William Isaacs) verleerd. Veel tijd gaat verloren aan ‘thinking alone’. Door het woord (‘dialogos’) ontstaat een stroom van betekenis en die gedeelde betekenisgeving wordt dan het cement dat mensen en samenlevingen bij elkaar houdt.
Rosa concludeert dat de democratie een luisterend hart nodig heeft, maar dat komt niet uit de lucht vallen. Hij stelt dat juist de kerken beschikken over een verhaal, over riten en praktijken, over ruimtes waar een luisterend hart kan worden geoefend en misschien ervaren. Dat is wat we nodig hebben in deze maatschappij: een terugkeer naar het vermogen je te laten aanspreken, om uit de agressiemodus te stappen. Dat is natuurlijk riskant in een maatschappij gericht op concurrentie en een streven naar voortdurende groei. Om deze houding te oefenen heb je ruimte nodig en Rosa stelt dat religie die ruimtes bezit en kan bieden. Hij spreekt over een antwoordrelatie: “Ik heb je bij je naam geroepen, je bent van mij! Er is iemand die jou bedoeld heeft, die jou geroepen heeft, die je ook hoort, zelfs als Hij niet beschikbaar is in het hier-en-nu”.
Rosa’s slotwoord: “Religie heeft de kracht, ze heeft een reservoir aan ideeën en een daarmee samenhangend ritueel vol liederen, gebaren, ruimtes, tradities en praktijken die onze zinnen openen voor wat het betekent om geroepen te worden, om getransformeerd te worden, om te resoneren”.
Wat mooi als we als gemeenschap van de Kerk aan het Noordeinde, waar we ons in verscheidenheid met elkaar verbonden voelen, de ruimte ervaren en geven om te oefenen om in de wereld te zijn!
9. Maheer-Sjalal Chasj-Baz
Gé de Joode
Zo’n 550 jaar v.Chr. kreeg Jesaja een visoen van de Eeuwige inzake het aanstaande gericht over Syrië (Damascus) en Israël (Samaria).
Hij bezwangerde een vrouw en die kreeg een jongetje dat hij van de Eeuwige de volgende naam moest gegeven: Maheer-Sjalal Chaz-Baz. d.i. ‘haastige roof, spoedige buit’.
Want, zo zei de Eeuwige, nog voordat de jongen ‘vader’ en ‘moeder’ kan zeggen, zullen de rijkdommen van Damascus en de schatten van Samaria door de koning van Assyrië worden buitgemaakt en weggevoerd. Je kunt hierover lezen in Jesaja 8:3 e.v.
Wacht het mensdom na 2500 jaar (of iets later) ook zo’n gericht in een visioen ?
Zijn we niet bezig om de rijkdommen van onze planeet in een recordtijd (haastige roof) te plunderen en roofbouw te plegen ? Jazeker, het heeft ons snel rijkdom en gemakszucht e.d. opgeleverd (spoedige buit).
Of zal, voordat onze achterkleinkinderen vader en moeder kunnen zeggen, onze planeet failliet zijn (weggevoerd)?
De media staan inmiddels vol met de afschuwelijke gevolgen als we niet zeer snel maatregelen treffen. Zo niet, dan is het maar te hopen dat het visioen geen werkelijkheid gaat worden. Toch een bijbeltekst om eens over na te denken.
N.B.: De naam Maheer-Sjalal Chaz-Baz komt voor in zowel de Statenbijbel als de Naardense
Bijbel. De Nieuwe Bijbel Vertaling vermeldt die naam echter niet. NBV21 echter weer wel. Reden onduidelijk.
10. Doorkijkje – de Morgenster
Otto Kroesen
“U doet er goed aan uw aandacht altijd daarop gericht te houden, als op een lamp die in een donkere ruimte schijnt, totdat de dag aanbreekt en de morgenster opgaat in uw hart.”
2 Petrus 1: 19
Petrus betekent rots. Hij is de rots waar Christus zijn kerk op zal bouwen (Johannes 1: 42). Petrus is spontaan en hij kan rake opmerkingen maken. Hij ziet als eerste dat Jezus de Christus is. Maar hij kan er ook goed naast zitten. Hij is impulsief en gauw afgeleid. Als hij ook op het water loopt, wat een moed!, dan houdt hij geen focus.
Dus, hoezo rots?
Petrus was tussen de stedelingen van Rome goed op zijn plaats. Iedereen was daar impulsief. Het was een drukke bijenkorf, er was altijd wel wat te doen, de mensen werden bezig gehouden met sensatie op sensatie en nooit hadden ze tijd.
Als de oud kerkelijke traditie klopt heeft Marcus zijn evangelie uit de mond van Petrus opgetekend. Het evangelie naar Marcus is het kortste en met de meest beeldende taal, je kunt je voorstellen dat daar inderdaad een buitenmens spreekt, en Petrus was als visser veel buiten.
De burgers van Rome hadden behoefte aan duidelijke platgeslagen taal maar wel met beelden en pepmiddelen. Marcus/Petrus moest moeite doen om de aandacht vast te houden. Vandaar ook het vele voorkomen van het woord “dadelijk”.
Te midden van al die onstandvastigheid zijn de sterren het meest standvastig. De morgenster, Sirius, is de helderste ster op het zuidelijk halfrond. Aan de stand van Sirius konden de Egyptenaren aflezen wanneer de Nijl ging stijgen.
Maar de morgenster van Petrus gaat op in ons hart. Jezus Christus vervangt de morgenster van de Egyptenaren (die eveneens vereerd werd door de Romeinen).
Wil je een kerk vestigen voor de eeuwen, dan moet je kennelijk zorgen dat je een blijvende indruk maakt op de meest onstandvastige mensen, die je maar kunt vinden.
11. Herinneringen Studentenpastoraat
Maria Salomons en Bas van Oudheusden
Hier een korte terugblik op vroeger tijden van het studentenpastoraat! Maria Salomons en Bas van Oudheusden brengen wat fotomateriaal naar voren uit de begintijd van het oecumenische studentenpastoraat, nog in de tijd van Rens Kopmels.